گروه نرم افزاری آسمان

رباعی شمارهٔ ۱۲۱۰


چون می‌دانی که از نکوئی دورم
گر بگریزم ز نیکوان معذورم
او همچو عصا کش است و من نابینا
من گام به خود نمیزنم مأمورم